پارگی مینیسک زانو از شایع ترین آسیب های زانو است، ورزشکاران، به ویژه کسانی که ورزش های تماسی انجام می دهند، در معرض خطر پارگی مینیسک هستند. با این حال، هر کسی در هر سنی می تواند منیسک را پاره کند. وقتی مردم در مورد “پارگی غضروف” در زانو صحبت می کنند، معمولاً به پارگی مینیسک اشاره می کنند.
سه استخوان به هم می رسند تا مفصل زانو شما را تشکیل دهند: استخوان ران (ران)، استخوان ساق پا (درشت نی) و کاسه زانو (کشکک).
دو تکه غضروف فیبرو به شکل گوه به عنوان “جاذب ضربه” بین استخوان ران و ساق پا عمل می کنند. اینها منیسک هستند. منیسک ها به انتقال وزن از یک استخوان به استخوان دیگر کمک می کنند و نقش مهمی در ثبات زانو دارند.
مینیسک ها دو دیسک لاستیکی هستند که به بالشتک شدن مفصل زانو کمک می کنند.
پارگی مینیسک زانو می تواند در اثر ضربه حاد یا در نتیجه تغییرات دژنراتیو که در طول زمان رخ می دهد اتفاق بیفتد.
آسیب های منیسک مرتبط با ورزش اغلب همراه با آسیب های دیگر زانو، مانند پارگی رباط صلیبی قدامی (ACL) رخ می دهد.
علائم
وقتی مینیسک پاره می شود، ممکن است احساس “پاپ” کنید. بیشتر افراد هنوز هم می توانند روی زانوی آسیب دیده خود راه بروند، با این حال، طی 2 تا 3 روز، زانو به تدریج سفت و متورم می شود.
شایع ترین علائم پارگی مینیسک زانو عبارتند از:
- درد
- سفتی و تورم
- قفل شدن زانو
- احساس بی ثباتی در زانو
- ناتوانی در حرکت دادن زانو در تمام دامنه حرکتی آن
دلایل پارگی مینیسک زانو
پارگی حاد مینیسک اغلب در حین ورزش اتفاق می افتد. این می تواند از طریق یک آسیب تماسی یا غیر تماسی رخ دهد، به عنوان مثال، آسیب چرخشی یا برش.
با افزایش سن، احتمال پارگی منیسک دژنراتیو در افراد بیشتر می شود. بافت فرسوده و مسن بیشتر مستعد پارگی است. یک چرخش ناخوشایند هنگام بلند شدن از روی صندلی ممکن است برای ایجاد پارگی در منیسک پیری کافی باشد.
روش های درمان
درمانی که پزشک شما توصیه می کند به عوامل مختلفی از جمله سن، علائم و سطح فعالیت شما بستگی دارد. او همچنین نوع، اندازه و محل آسیب را در نظر خواهد گرفت.
یک سوم بیرونی منیسک دارای منبع خونی غنی است. پارگی در این ناحیه “قرمز” ممکن است خود به خود بهبود یابد یا اغلب با جراحی قابل ترمیم است. پارگی طولی نمونه ای از این نوع پارگی است.
در مقابل، دو سوم داخلی منیسک فاقد جریان خون قابل توجهی است. بدون مواد مغذی خون، آسیب در این منطقه “سفید” با جریان خون محدود نمی تواند التیام یابد. از آنجایی که قطعات نمی توانند دوباره با هم رشد کنند، پارگی های علامتی در این ناحیه که به درمان محافظه کارانه پاسخ نمی دهند، معمولاً با جراحی بریده می شوند.
درمان غیر جراحی
بسیاری از پارگی های منیسک نیازی به جراحی فوری ندارند. اگر علائم شما ادامه پیدا نکرد و احساس تورم شدید و قفل شدن در زانو نداشته باشید، پزشک ممکن است درمان غیر جراحی را توصیه کند.
استراحت و کاهش سطح فعالیت تا زمان بهبودی کامل ضروری است ، در زمان بروز آسیب نیز توصیه می شود فرد فعالیت های ورزشی خود را متوقف کند.
تا زمان بهبودی کامل استفاده از وسایلی همچون عصا برای جلوگیری از وارد شدن فشار بیش از حد بر زانوی آسیب دیده ضروری است.
قرار دادن کمپرس یخ بر روی زانوی آسیب دیده می تواند درد و التهاب را کاهش دهد.
فشرده سازی زانو با باندهای الاستیک نیز به کاهش تورم کمک می کند.
داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی. داروهایی مانند آسپرین و ایبوپروفن می توانند به کاهش درد و تورم کمک کنند.
تزریق استروئید پزشک ممکن است یک داروی کورتیکواستروئید را به مفصل زانو تزریق کند تا به از بین بردن درد و تورم کمک کند.
فیزیوتراپی و تمرینات ورزشی که فیزیوتراپیست برای بیمار در نظر می گیرد ، روند بهبودی را سرعت بخشیده و عوارض ناشی از این آسیب را به حداقل می رساند.
درمان جراحی
اگر علائم شما با درمان غیرجراحی ادامه یابد، پزشک ممکن است جراحی آرتروسکوپی را پیشنهاد کند.
روش. آرتروسکوپی زانو یکی از رایج ترین روش های جراحی است..
پس از تکمیل بهبودی اولیه، پزشک تمرینات توانبخشی تحت نظر فیزیوتراپیست را تجویز خواهد کرد. ورزش منظم برای بازگرداندن تحرک و قدرت زانو ضروری است. شما با تمریناتی برای بهبود دامنه حرکتی خود شروع خواهید کرد. تمرینات تقویتی به تدریج به برنامه توانبخشی شما اضافه می شود.
کلمات مرتبط :
فیزیوتراپی در پردیس – فیزیوتراپی در گیلاوند – فیزیوتراپی زانو – فیزیوتراپی در دماوند