سندروم پیریفورمیس و درمان آن
سندروم پیریفورمیس حالتی است که در آن عضله پیریفورمیس که در قسمت عمقی باسن قرار دارد دچار اسپاسم و گرفتگی شده و درد شدید و تیزی در این قسمت ایجاد میکند . عضله پیریفورمیس یک عضله کوچک و دو قسمتی در عمق باسن میباشد و به علت عبور عصب سیاتیک از بین دو قسمت آن در صورت اسپاسم پیریفورمیس میتواند باعث فشار بر روی عصب سیاتیک شده و علائمی چون گزگز،مور مور، و درد در ناحیه پشت ران و پشت ساق پا (علائم درد سیاتیک) ایجاد میشود .
عضله- پیریفورمیس
علائم و نشانه ها
بیشتر مردم نشانه های درد سندروم پیریفورمیس را به صورت درد عمقی در ناحیه باسن ، درد و گزگز در ناحیه پشت ران ، پشت ساق پا و ناحیه کف پا بیان میکنند .
علائم شایع سندروم پیریفورمیس به صورت زیر میباشد :
- درد عمقی در ناحیه باسن
- گزگز، درد و حساسیت به لمس (در مسیر عصب سیاتیک ) در پشت ران ، پشت ساق و کف پا
- درد هنگام نشستن های طولانی مدت
- درد در پشت باسن هنگام بالا و پایین رفتن از پله
- کاهش دامنه حرکتی مفصل ران
تمامی علائم گفته شده بعد از نشستن ،راه رفتن و ایستادن طولانی مدت بدتر شده و پس از دراز کشیدن و استراحت کردن بهتر میشود .
علل سندروم پیریفورمیس
علت ها و ریسک فاکتور های دقیق سندروم پیریفورمیس ناشناخته است اما برخی علل قابل انتظار را میتوان برای آن برشمرد که شامل موارد زیر میباشد :
- اسپاسم عضله پیریفورمیس (عضله گلابی شکل ) که میتوان به علت تحریک ، آسیب و یا ضربه به خود عضله پیریفورمیس و یا ساختار های اطراف این عضله باشد ، مثل آسیب به مفصل ساکروایلیاک و ران
- کشیدگی و استرین عضله به دنبال آسیب و یا اسپاسم
- التهاب عضله
- خونریزی در نواحی اطراف عضله پیریفورمیس
- تریگرپوینت (نقاط ماشه ای ) در عضله پیریفورمیس
- توده های کولورکتال
- انواع تزریقات در ناحیه باسن
- فعالیت بیش از حد پیریفورمیس مانند پیاده روی طولانی مدت
هر کدام از مشکلاتی که نام برده شد میتواند روی عضله پیریفورمیس اثر گذاشته و منجر به درد در ناحیه باسن و تحریک عصب سیاتیک شود .
تشخیص
تشخیص این عارضه بر اساس مرور تاریخچه پزشکی بیمار ،تست های فیزیکی و ارزیابی های پاراکلینیکی همچون ام آر آی (MRI) ، ایکس ری و تست سنجش هدایت عصب صورت میگیرد .
یکی از روش های تشخیصی سندروم پیریفورمیس لمس دقیق و عمقی این عضله است . در صورتی که این روش به درستی اجرا شود منجر به تحریک درد و علائم حسی در مسیر عصب سیاتیک میشود .
درمان سندروم پیریفورمیس
فیزیوتراپی در سندروم پیریفورمیس :
بر طبق آخرین مقالات علمی موجود در این زمینه شایع ترین روش های درمانی فیزیوتراپی برای درمان سندروم پیریفورمیس استفاده از اولتراسوند ، موبیلیزیشن بافت نرم ،گرما درمانی ،اسپری سرد ، کشش عضله پیریفورمیس و تکنیک های درمانی قابل اجرا برای ناحیه کمر میباشد .
تقریبا تمام تکنیک های درمانی برای درمان سندروم پیریفورمیس در جهت کشش موثر و دقیق عضله پیریفورمیس متمرکز است که این کشش طبق توصیه فیزیوتراپیست به تدریج افزایش می یابد . در تصاویر زیر دو روش مفید برای کشش عضله پیریفورمیس نمایش داده شده است .
کشش – عضله – پیریفورمیس 1
کشش – عضله – پیریفورمیس 2
سایر تکنیک های درمانی فیزیوتراپی شامل :
- سرمادرمانی و ماساژ با یخ بر روی موضع
- گرما درمانی
- لیزر درمانی
تکنیک های دیگر فیزیوتراپی که بنا به صلاحدید پزشک و فیزیوتراپیست شما ممکن است برای شما استفاده شود :
- مگنت درمانی
- تکارتراپی
- الکترواکوپانکچر
حین جلسات فیزیوتراپی ، فیزیوتراپیست شما ممکن است چندین نکته برای جلوگیری از عود کردن مجدد علائم به شما توصیه کند. شامل :
- جلوگیری از نشستن طولانی مدت :بهتر است هر بیست دقیقه یکبار بایستید و یا چند قدم راه بروید .
- هنگام رانندگی در مسافت های طولانی بهتر است گهگاهی رانندگی را متوقف کرده و عمل کشش عضله پیریفورمیس را انجام دهید و یا چند قدمی پیاده راه بروید .
- از وارد شدن ضربه به ناحیه کمر و باسن خودداری کنید .
- در طی روز برای جلوگیری ازبرگشتن علائم سندروم پیریفورمیس ،تمرین کشش عضله را طبق دستور فیزیوتراپیست خود انجام دهید .
دارو درمانی : استفاده از داروهای ضد التهاب ایبوبروفن و ناپروکسن برای کاهش التهابی که عمدتا باعث درد بیمار میشود .
مطالب مرتبط :
درمان شین اسپلینت – درمان خار پاشنه – فیزیوتراپی گیلاوند – فیزیوتراپی دماوند – فیزیوتراپی در آبسرد – گزگز دست و پا
سندروم تونل گویان – شاک ویو برای خار پاشنه