سندرم شانه یخ زده که کپسولیت چسبنده نیز نامیده می شود، یک وضعیت دردناک است که در آن شانه سفت و ملتهب می شود و حرکات شانه محدود می شود.

شانه یخ زده زمانی رخ می دهد که بافت همبند قوی اطراف مفصل شانه (به نام کپسول مفصل شانه) ضخیم، سفت و ملتهب شود.(کپسول مفصلی حاوی رباط‌هایی است که قسمت بالای استخوان بازو را به حفره شانه متصل می‌کند و مفصل را محکم در جای خود نگه می‌دارد.

این وضعیت شانه “یخ زده” نامیده می شود زیرا هر چه درد بیشتر احساس شود، احتمال استفاده از شانه کمتر می شود. عدم استفاده باعث ضخیم شدن و سفت شدن کپسول شانه می شود و حرکت شانه را دشوارتر می کند.

چه افرادی در معرض خطر ابتلا به سندرم شانه یخ زده هستند؟

• سن: بزرگسالان، معمولاً بین 40 تا 60 سال.
• جنسیت: در زنان شایع تر از مردان است.
• آسیب اخیر شانه: هر آسیب یا جراحی شانه که منجر به نیاز به جلوگیری از حرکت شانه شود (به عنوان مثال، با استفاده از بریس شانه، زنجیر، بسته بندی شانه و غیره). به عنوان مثال می توان به پارگی روتاتور کاف و شکستگی تیغه شانه، استخوان ترقوه یا بازو اشاره کرد.
• دیابت: بین 10 تا 20 درصد افراد مبتلا به دیابت به شانه یخ زده مبتلا می شوند.
• سایر بیماری ها و شرایط سلامتی: شامل سکته مغزی، کم کاری تیروئید (غده تیروئید کم کار)، پرکاری تیروئید (غده تیروئید پرکار)، بیماری پارکینسون و بیماری قلبی است. سکته مغزی یک عامل خطر برای شانه یخ زده است زیرا حرکت بازو و شانه ممکن است محدود باشد. اینکه چرا بیماری ها و شرایط دیگر خطر ابتلا به شانه یخ زده را افزایش می دهند مشخص نیست.

علائم سندرم شانه یخ زده

مرحله انجماد:
در این مرحله شانه سفت می شود و حرکت آن دردناک است. درد به آرامی افزایش می یابد. ممکن است در شب بدتر شود. ناتوانی در حرکت دادن شانه افزایش می یابد. این مرحله 6 هفته تا 9 ماه طول می کشد.
مرحله یخ زدگی:
در این مرحله، درد ممکن است کاهش یابد، اما شانه سفت باقی بماند. این امر انجام وظایف و فعالیت های روزانه را دشوارتر می کند. این مرحله 2 تا 6 ماه طول می کشد.
مرحله ذوب (بازیابی):
در این مرحله، درد کاهش می یابد و توانایی حرکت دادن شانه به آرامی بهبود می یابد. بهبود کامل یا تقریباً کامل با بازگشت قدرت و حرکت طبیعی اتفاق می افتد. مرحله 6 ماه تا 2 سال طول می کشد.

روشهای درمان سندرم شانه یخ زده

درمان معمولاً شامل روش‌های تسکین درد است تا زمانی که فاز اولیه سپری شود. اگر مشکل ادامه داشت، اگر به خودی خود برنگردد، ممکن است برای بازیابی حرکت به درمان و جراحی نیاز باشد.

برخی از درمان های ساده عبارتند از:

• کمپرس سرد و گرم. اینها به کاهش درد و تورم کمک می کنند.
• داروهایی که درد و تورم را کاهش می دهند. اینها شامل داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی مانند ایبوپروفن و استامینوفن است. سایر داروهای مسکن و ضد التهاب ممکن است توسط پزشک شما تجویز شود. درد و تورم شدیدتر ممکن است با تزریق استروئید کنترل شود. یک کورتیکواستروئید، مانند کورتیزون، مستقیماً به مفصل شانه تزریق می شود.
• فیزیوتراپی تمرینات کششی و دامنه حرکتی که توسط فیزیوتراپیست آموزش داده می شود.
• تحریک الکتریکی عصب از طریق پوست (TENS).
• لیزر درمانی
• درای نیدلینگ (سوزن خشک)

اگر این درمان‌های ساده پس از حدود یک سال آزمایش درد و سفتی شانه را کاهش ندادند، ممکن است روش‌های دیگری امتحان شوند. این شامل:

• دستکاری تحت بیهوشی: در طی این جراحی، شما را می خوابانند و پزشک شما را مجبور به حرکت دادن شانه شما می کند. این باعث می شود کپسول مفصل کشیده شود یا پاره شود تا سفتی آن از بین برود. این منجر به افزایش دامنه حرکتی خواهد شد.
• آرتروسکوپی شانه: پزشک قسمت های سفت کپسول مفصلی شما را برش می دهد (رهاسازی کپسولی). ابزارهای کوچک به اندازه مداد از طریق برش های کوچک در اطراف شانه شما وارد می شوند.

این دو روش اغلب با هم برای دستیابی به نتایج بهتر استفاده می شوند.

کلمات مرتبط :

فیزیوتراپی شانه – فیزیوتراپی در دماوند – فیزیوتراپی در گیلاوند – بهترین فیزیوتراپی شهرستان دماوند – فیزیوتراپی ورزشی در گیلاوند

شین اسپلینت – گزگز دست و پا – خار پاشنه – فیزیوتراپی در آبسرد – درمان خار پاشنه با شاک ویو