تمرین درمانی یا ورزش درمانی یک نوع متد درمانی در فیزیوتراپی است که با هدف درمان و اصلاح اختلالات ، بازیابی عملکرد عضلانی و اسکلتی و یا حفظ آمادگی بدنی ارائه می شود.
برنامه ورزشی معمولا شامل تمرینات هوازی ، مقاومتی ، انعطاف پذیری و حرکتی عصبی برای بهبود و حفظ آمادگی جسمانی و افزایش سطح سلامتی است.
تمرین درمانی یکی از متدهای اصلی در فیزیوتراپی است.
تمرینات درمانی با تصور اکثر مردم از ورزش متفاوت است. تمرینات درمانی تمرینات خاصی هستند که برای رفع مشکلات خاص مورد استفاده قرار می گیرند. تمرکز تمرینات درمانی بر بازیابی انعطاف پذیری ، قدرت و استقامت مربوط به مشکلات جسمی خاص است
ورزش درمانی عبارت است از انجام منظم و برنامه ریزی شده حرکات یا تمرینات بدن که هدف آن بهبود و بازیابی عملکرد بدنی است. ورزش عبارت است از فعالیتی که برای توسعه یا بهبود عملکرد یا مهارت خاصی برای توسعه و حفظ آمادگی جسمانی انجام می شود.
ورزش درمانی جزء کلیدی هر برنامه توانبخشی برای بیماران است و باید به عنوان بخشی از خدمات توانبخشی به بیماران ارائه شود.اهداف تمرینات درمانی شامل بازیابی حرکت ، بهبود عملکرد و قدرت ، بهبود راه رفتن و تعادل و پیشگیری و ارتقاء سلامتی ، سلامتی و تناسب اندام است.
تمرینات درمانی همچنین برای افزایش دامنه حرکتی ، کاهش درد ، بهبود تعادل و حس عمقی و بازیابی عملکرد توسط متخصصان فیزیوتراپی بکار برده می شوند.
اهداف تمرین درمانی
هدف نهایی یک برنامه ورزشی درمانی دستیابی به سطح مطلوب از آمادگی جسمانی و توانایی حرکتی در دامنه بدون درد است.
- بهبود و بازیابی عملکرد فیزیکی
- جلوگیری از از دست دادن عملکرد
- افزایش قابلیت های عملکردی بیمار.
- جلوگیری و کاهش اختلال و ناتوانی
- بهبود وضعیت کلی سلامت ، تناسب اندام و احساس رضایت
انواع تمرینات ورزشی با توجه به اهدافی که دنبال می کند توسط فیزیوتراپیست برای بیماران درنظر گرفته می شوند.
- تمرینات استقامتی با تقویت عضلات و بهبود استقامت از طریق درگیر شدن گروه های بزرگ عضلانی در بدن انجام می شود. تمرینات استقامتی تنها زمانی به نتیجه می رسد که به طور مداوم برای مدت زمان قابل توجهی انجام شود.
- تمرینات دامنه حرکتی که هدف آنها حفظ و افزایش دامنه حرکتی است.
- تمرینات تقویتی که قدرت عضلات و مفاصل را بهبود می بخشد، آنها زمان کمتری می گیرند اما به انرژی بیشتری نسبت به تمرینات استقامتی نیاز دارند.
- تکنیک های تحرک مفصل و کشش بافت نرم
- تمرینات وضعیتی برای بهبود وضعیت بدن و اصلاح وضعیت معیوب
- تمرینات انعطاف پذیری زمانی مفید است که بیمار تحرک نسبی بازوها یا پاها را از دست داده باشد. با استفاده از تکنیک هایی مانند کشش ، دامنه حرکت و تحرک را بهبود می بخشند.
- تمرینات تعادل و هماهنگی این تمرینات به بیماران کمک می کند تا مرکز ثقل خود را حفظ کنند و به بهبود تعادل و وضعیت بدن کمک می کند و در مواردی که این توانایی از بین رفته است ، هماهنگی را آسان تر می کند.
- تمرینات تنفسی برای بهبود وضعیت تنفس
فیزیوتراپیست با ارزیابی دقیقی از شرایط بیمار و با توجه به نوع و شدت آسیب دیدگی و همچنین میزان توانایی های فرد قبل از آسیب دیدگی برنامه تمرینی خاصی را برای بیمار تنظیم می کند و نحوه انجام تمرینات را به بیمار آموزش می دهد.
کلمات مرتبط :