آرتروز ستون فقرات یا استئوآرتریت (آرتریت غیر التهابی یا دژنراتیو) شایع ترین شکل آرتریت نخاعی است. معمولاً کمر را تحت تأثیر قرار می دهد و از طریق ساییدگی ایجاد می شود. همانطور که غضروف بین مفاصل به آرامی تجزیه می شود، منجر به التهاب و درد می شود. از آنجایی که درد ناشی از آسیب مکانیکی است، معمولاً زمانی که کمر خود را خم میکنید یا میپیچانید، بیشتر قابل توجه است. صدمات پشت در گذشته نیز ممکن است به ایجاد آرتریت دژنراتیو ستون فقرات کمک کند.
استئوآرتریت ستون فقرات معمولاً مفاصل فاست بین مهره ها را درگیر می کند. همچنین به عنوان آرتریت مفصل فاست، سندرم مفصل فاست و بیماری فاست شناخته می شود. در برخی موارد، دژنراسیون دیسک های ستون فقرات (بیماری دژنراتیو دیسک) ممکن است به آرتریت مفصل فاست کمک کند. با نازک شدن دیسک های بین مهره ها، فشار بیشتری به مفاصل فاست منتقل می شود. این منجر به اصطکاک بیشتر و آسیب بیشتر به غضروف می شود
آرتروز می تواند در هر جایی از ستون فقرات رخ دهد، اما در قسمت پایین کمر و گردن شایع تر است.
آرتروز ستون فقرات ممکن است باعث خار استخوان (رشد بیش از حد در لبههای استخوانها) شود. در ستون فقرات، خارهای استخوانی به ویژه مفاصل فاست را تحت تأثیر قرار می دهند و باعث بزرگتر شدن آنها می شوند. این وضعیت هیپرتروفی مفصل فاست نامیده می شود. اگرچه خارهای استخوانی به خودی خود مضر نیستند، اما ممکن است مجرای نخاع و اعصاب خروجی از ستون فقرات را تنگ کنند. این ممکن است به دو وضعیت دردناک منجر شود:
درد و سفتی شایع ترین علائم آرتروز ستون فقرات است.
درمان آرتروز ممکن است شامل داروهای مسکن، تزریق استروئید، فیزیوتراپی و جراحی در موارد شدید باشد.
علائم آرتروز ستون فقرات
علائم بیماری ممکن است از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. به طور کلی، آنها ممکن است شامل موارد زیر باشند:
- درد کمر و گردن، به خصوص در ناحیه کمر
- سفتی و از دست دادن انعطاف پذیری در ستون فقرات، مانند ناتوانی در صاف کردن کمر یا چرخاندن گردن
- تورم و حساسیت روی مهره های آسیب دیده
- احساس ساییدن هنگام حرکت دادن ستون فقرات
- درد، تورم و سفتی در سایر نواحی بدن (به ویژه در آرتریت التهابی)
- ضعف و خستگی کل بدن (شایع تر در آرتریت التهابی)
- در صورت آسیب دیدن اعصاب، درد و بی حسی در بازوها یا پاهای شما
- سردرد (در صورت آرتریت در ناحیه گردن)
- اگرچه کمردرد یک علامت رایج است، اما همه افراد، حتی مبتلایان به آرتروز ستون فقرات پیشرفته، آن را ندارند. از سوی دیگر، برخی ممکن است حتی قبل از اینکه آرتروز در عکس اشعه ایکس دیده شود، درد را تجربه کنند.
روش های درمان
درمان آرتروز ستون فقرات به عوامل زیادی بستگی دارد. آنها ممکن است شامل سن، سطح درد، نوع و شدت آرتروز و اهداف سلامت شخصی شما باشند. از آنجایی که آسیب مفصلی ناشی از آرتروز غیرقابل برگشت است، درمان معمولاً بر مدیریت درد و جلوگیری از آسیب بیشتر متمرکز است.
درمان های غیر جراحی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) و کورتیکواستروئیدها (قرص یا تزریقی) برای کاهش درد و تورم
سایر داروهایی که علائم خاص یا محرک های آرتریت التهابی را هدف قرار می دهند
فیزیوتراپی برای بهبود قدرت عضلات پشت و دامنه حرکتی در ستون فقرات
برای دریافت خدمات فیزیوتراپی ستون فقرات در پردیس می توانید به کلینیک فیزیوتراپی دیاکو مراجعه بفرمایید.
تغییر سبک زندگی برای کاهش التهاب یا استرس روی ستون فقرات: کاهش وزن، ترک سیگار، تغییر وضعیت بدن و غیره.
جراحی برای آرتروز ستون فقرات
اگر سایر درمان ها به اندازه کافی درد را تسکین ندهند، ممکن است جراحی توصیه شود. اهداف جراحی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- برداشتن فشار از نخاع و آزاد کردن ریشههای عصبی از خارهای استخوانی و سایر بافتهایی که ممکن است به آنها فشار وارد کنند.
- تثبیت ستون فقرات با ادغام چندین بخش با هم در روشی به نام فیوژن ستون فقرات
کلمات مرتبط :