آرتروز دست نوعی بیماری غضروف مچ دست است که منجر به بروز درد ، التهاب و محدود شدن دامنه حرکات مچ دست می شود.

دست و مچ دارای چندین مفاصل کوچک هستند که با هم کار می کنند تا حرکت ایجاد کنند، هنگامی که مفاصل تحت تاثیر آرتریت قرار می گیرند، فعالیت های روزمره زندگی می تواند دشوار باشد. آرتروز می تواند در بسیاری از نواحی دست و مچ دست رخ دهد و می تواند بیش از یک علت داشته باشد.

با گذشت زمان، اگر آرتروز مچ دست درمان نشود، استخوان های تشکیل دهنده مفصل می توانند شکل طبیعی خود را از دست بدهند. این باعث درد بیشتر می شود و حرکت را محدودتر می کند.

مفاصل سالم به دلیل بافت صاف و لغزنده ای به نام غضروف مفصلی به راحتی حرکت می کنند. غضروف انتهای استخوان ها را می پوشاند و سطح صافی برای سر خوردن مفصل فراهم می کند. حرکات این سطح صاف توسط مایع سینوویال که توسط پوشش مفصلی به نام سینوویوم تولید می شود، روان می شود.

حرکات تکراری مچ دست و وارد شدن فشار بیش از حد مهم ترین عاملی است که خطر بروز آرتروز را افزایش می دهد.

شکستگی‌ها، به‌ویژه آنهایی که به سطح مفصل آسیب می‌رسانند، و دررفتگی از جمله شایع‌ترین آسیب‌هایی هستند که منجر به آرتروز دست می‌شوند. حتی زمانی که مفصل آسیب دیده به درستی درمان شود، با گذشت زمان بیشتر احتمال دارد آرتروز شود.

علائم آرتروز دست

علائم اولیه آرتریت دست شامل درد مفاصل است درد اغلب پس از دوره‌هایی از افزایش استفاده از مفاصل، مانند گرفتن یا چنگ زدن شدید رخ می‌دهد. درد ممکن است بلافاصله وجود نداشته باشد، اما ممکن است ساعاتی بعد یا حتی روز بعد خود را نشان دهد. درد و سفتی صبحگاهی معمول است.

همانطور که غضروف فرسوده می شود و مواد کمتری برای جذب شوک وجود دارد، علائم بیشتر رخ می دهد. در بیماری پیشرفته، درد مفاصل ممکن است شما را در شب بیدار کند.

درد ممکن است با استفاده از دست ها بدتر شود و با استراحت تسکین یابد. بسیاری از افراد مبتلا به آرتریت از افزایش درد مفاصل در هوای بارانی شکایت دارند. فعالیت هایی که زمانی آسان بودند، مانند باز کردن شیشه یا روشن کردن ماشین، به دلیل درد سخت می شوند. برای جلوگیری از درد در مفصل آرتروز، ممکن است روش استفاده از دست خود را تغییر دهید.

زمانی که مفصل آسیب‌دیده تحت فشار بیشتری نسبت به آنچه که می‌تواند تحمل کند، ممکن است در تلاشی برای جلوگیری از استفاده بیشتر از مفصل متورم شود.

روش های درمان

اگرچه آرتروز دست درمان قطعی ندارد ، اما با اقدامات مناسب می تواند از پیشرفت تحلیل غضروف مفصلی و تشدید علائم جلوگیری کرد.

کاهش سطح فعالیت ها از وارد شدن فشار بیشتر بر مفصل جلوگیری کرده و به تسکین علائم کمک زیادی می کند.

داروها علائم را درمان می کنند اما نمی توانند غضروف مفصل را بازگردانند یا آسیب مفصلی را معکوس کنند. رایج ترین داروها برای آرتریت داروهای ضد التهابی هستند که بدن را از تولید مواد شیمیایی که باعث تورم و درد مفاصل می شود، باز می دارند.

تزریقات هنگامی که درمان خط اول با داروهای ضد التهابی مناسب نباشد، ممکن است از تزریق استفاده شود. اینها معمولاً حاوی یک بی حس کننده با ماندگاری طولانی و یک استروئید هستند که می توانند برای هفته ها تا ماه ها تسکین دهنده درد باشند. به دلیل عوارض جانبی احتمالی مانند روشن شدن پوست، ضعیف شدن تاندون‌ها و رباط‌ها و عفونت، تزریق‌ها را می‌توان تکرار کرد، اما به دفعات محدود.

آتل بندی. تزریق معمولاً با آتل بندی مفصل آسیب دیده ترکیب می شود. آتل به حمایت از مفصل آسیب دیده کمک می کند تا استرس ناشی از استفاده مکرر و فعالیت ها را کاهش دهد. آتل ها معمولاً در دوره هایی که مفاصل آسیب می بینند پوشیده می شوند. آنها باید به اندازه کافی کوچک باشند تا امکان استفاده کاربردی از دست را در هنگام پوشیدن فراهم کنند. استفاده طولانی مدت از آتل می تواند منجر به تحلیل رفتن عضلات (آتروفی) شود. ماهیچه ها می توانند به تثبیت مفاصل آسیب دیده کمک کنند، بنابراین باید از آتروفی جلوگیری کرد.

فیزیوتراپی و تمرینات ورزشی نیز نقش مهمی در بهبود عملکرد حرکتی دست ها دارند ، برای دریافت خدمات فیزیوتراپی در پردیس می توانید به کلینیک فیزیوتراپی دیاکو مراجعه بفرمایید.

اگر درمان غیرجراحی نتواند تسکین دهد، معمولاً جراحی مورد بحث قرار می گیرد. گزینه های جراحی زیادی وجود دارد. دوره انتخابی درمان جراحی باید راهی باشد که شانس معقولی برای تسکین درد طولانی مدت و بازگشت به عملکرد داشته باشد. باید متناسب با نیازهای فردی شما باشد.

کلمات مرتبط :

آرتروز دست – آرتروز مچ دست – فیزیوتراپی دست – فیزیوتراپی در پردیس – فیزیوتراپی در گیلاوند

شین اسپلینت – خار پاشنه – لیزر درمانی