شکستگی استخوان ران و درمان آن
شکستگی استخوان ران اتفاق ناگواری است که ممکن است در هر سنی رخ دهد .استخوان ران یا فمور بلندترین ، حجیم ترین و قوی ترین استخوان اسکت بدن انسان است که ماهیچه های متعددی به آن متصل میشوند که برای حرکت اندام تحتانی ضروری هستند .
این استخوان در انتهای پروگزیمال خود با استخوان لگن مفصل میشود و باعث ایجاد مفصلی به همین نام ( مفصل لگن یا هیپ ) میشود ، در حالی که اپی فیز دیستال آن با استخوان درشت نی و کشکک مفصل میشود و باعث ایجاد مفصل زانو میشود .
درمان شکستگی لگن تقریباً همیشه نیاز به تثبیت جراحی دارد. تنها در صورت وجود موارد منع مصرف برای این رویکرد می توان درمان محافظه کارانه را پیشنهاد کرد. در اکثریت قریب به اتفاق موارد، جراحی برای بقا و بهبود عملکردی بیمار ضروری است. نوع مداخله انتخاب شده در هر صورت به نوع شکستگی بستگی دارد.
در افراد مسن، شکستگی استخوان ران معمولاً در قسمت فوقانی (سر یا گردن فمور) قرار دارد و به شدت تحرک اندام را محدود میکند، در حالی که شکستگی استخوان ران در افراد جوان که معمولا در اثر تروما و ضربه شدید اتفاق می افتد ممکن است در هر قسمتی از استخوان ایجاد شود .
علل شکستگی استخوان ران
در افراد مسن، شکستگی استخوان ران ( فمور) اغلب در اثر زمین خوردن یا ضربه به ظاهر ناچیز ایجاد می شود. پوکی استخوان، تومورها یا عفونت ها در واقع می توانند استحکام استخوان را تضعیف کنند و آن را مستعد شکستگی کنند.
بنابراین برای یک فرد مسن، عوامل خطر اصلی با زمین خوردن و پوکی استخوان مرتبط است.
اما همان طور که در بالا اشاره شد در افراد جوان این شکستگی معمولا در اثر سوانح رانندگی ، سقوط از ارتفاع و یا ضربه شدید ایجاد میشود .
علاِئم
هنگامی که شکستگی استخوان ران جابجا می شود، یعنی زمانی که دو سر استخوان تراز طبیعی خود را از دست می دهند، با درد شدید (که می تواند به کشاله ران کشیده شود) و ناتوانی در حرکت ران همراه است. اندام درگیر به نظر می رسد اداکت شده (نسبت به دیگری)، چرخش خارجی (پا تمایل دارد با حاشیه خارجی خود زمین را لمس کند) و کمی کوتاهتر از اندام سالم است. برعکس، هنگامی که شکستگی جا به جایی ندارد، بیمار ممکن است درد جزئی در کشاله ران را تجربه کند و حتی ممکن است بتواند راه برود.
ممکن است در روی پوست کبودی و خون مردگی دیده شود .
تشخیص این عارضه چگونه است ؟
معمولا پزشکان با مشاهده علائم بالینی قادر به تشخیص شکستگی میباشند اما با رادیوگرافی از محل عارضه این تشخیص قطعی میشود .
در معاینه بالینی پزشکان از برجستگی های استخوان ران برای تشخیص استفاده میکنند .
درمان
درمان این شکستگی ها عمدتا جراحی است زیرا اگر این کار صورت نگیرد و از روش های سنتی برای درمان استفاده شود عوارض مختلفی گریبانگیر بیمار میشود . مانند نکروز سر استخوان ران ، دیر جوش خوردن ، آمبولی ، زخم بستر در اثر بی حرکتی ، عفونت ریوی در افراد مسن .
هدف جراحی به دست آوردن یک بهبود عملکردی زودرس است. روش اتخاذ شده به نوع شکستگی و سن بیمار بستگی دارد. به طور کلی، اگر شکستگی در ناحیه داخلی موضعی باشد، جابجا شده باشد و سن بیمار بالای 60 سال باشد، از پروتز مفصلی کامل یا فقط پروتز انتهایی استخوان ران استفاده می کنیم.
در افراد جوان تر ممکن است فقط از پیچ و پلاک برای اصلاح راستای استخوان ها و ترمیم شکستگی استفاده شود .
فیزیوتراپی پس از جراحی شکستگی استخوان ران
یکی حیاتی ترین مراحل درمان این عارضه فیزیوتراپی ( فیزیوتراپی در دماوند ) است که به منظور رفع محدودیت های حرکتی در مفصل ران و زانو و تقویت عضلات اطراف این دو مفصل پس از عمل جراحی باید انجام گیرد .
اهداف و روش های فیزیوتراپی
تقویت عضلات کوادرسپس ، همسترینگ ، ایلیوسواس ، گلوتئال ها و گاستروکنمیوس
استفاده از جریان الکتریکی تنس و اینتر فرنشیال برای کاهش درد بیمار پس از جراحی
استفاده از جریان فارادیک برای رفع مهار عضلات چهار سر ران و همسترینگ بعد از عمل جراحی
استفاده از اولترا سوند و لیزر پرتوان برای کاهش التهاب ناحیه جراحی شده
استفاده از دستگاه مگنت تراپی برای تسریع جوش خوردن شکستگی
پیشگیری
پیشگیری از بروز پوکی استخوان در سالمندان
انجام فعالیت های بدنی و ورزشی منظم که به بهبود تراکم استخوانی کمک میکند .
اجتناب از کشیدن سیگار
تغذیه مناسب و مصرف مقدار کافی کلسیم و مواد معدنی دیگر
مطالب مرتبط :
شاک ویو برای خار پاشنه – درمان شین اسپلینت – فلج بلز – سندروم پیریفورمیس – کندرومالاسی کشکک زانو – درمان سکته مغزی